Deze keer gingen we voor een “op bezoek bij…” naar Zeist.
We waren bij Pierre Wauben om van hem nu eens te horen hoe hij uiteindelijk met vogels in aanmerking is gekomen.
Het waren familieleden die vogels als hobby hadden, ze waren ook lid van een vereniging en wel van de Driebergse-Vogelvrienden.
Kom nou eens een keer bij ons op de vogelshow kijken werd regelmatig aan Pierre gevraagd.

Na een aantal malen de show te hebben bezocht kregen de familieleden Pierre “zo gek” om een koppeltje Glosters aan te schaffen, en een kooi te kopen.
Deze kooi kreeg een plekje  in de huiskamer en voorzichtig werd er met de kweek begonnen.
Het was 1994 en in dit jaar werd hij ook lid van de Driebergse Vogelvrienden.

Zoals zo vaak werd er al snel een volière buiten gebouwd en werd er, mede op advies van zoon Rolf overgegaan op parkieten.
Diversen soorten passeerde de revue zoals, Penanten, Bourks, Valkparkieten en Grasparkieten.
Helaas wilde het met de kweek niet al te best vlotten, ook met de Roodruggen en de Fischerie’s werd er nou niet overweldigend gekweekt.

Maar Pierre is geen man die de moed gauw laat zakken, om tot betere resultaten te komen bezocht hij elke verenigingsavond en werd ook actief op de tentoonstellingen, de verkoopklasse was zijn domein.
Maar met de opbouw en het weer opruimen van de tentoonstelling was hij ook zeer actief
Ook is hij nog ± 2 jaar lid geweest bij een Zeisterse Vogelvereniging, hier kon hij echter zijn draai niet vinden.

Op enig moment zijn de verenigingen Driebergen en Austerlitz gefuseerd en werd Pierre lid bij de nieuwe vereniging.
Ook hier zette hij zich in voor opbouw en ook weer voor de verkoopklasse.
Dat hij uiteindelijk ook lid van onze vereniging is geworden is “de schuld” van zijn zoon Rolf.
Ook bij onze vereniging is hij actief betrokken, ook hier is de verkoopklasse zijn afdeling geworden.
Dit jaar was hij een van de controleurs van de kas, samen met Rolf waren ze bij Rogier voor deze kascontrole.

Op het moment dat wij hem bezochten had hij een drietal koppels parkieten op bevruchte eieren zitten.
En nu maar hopen dat we ze in oktober 2012 kunnen bewonderen op onze tentoonstelling.
De ruimte die beschikbaar is voor de broedkooien is beperkt want ook de fietsen en gereedschappen moet een plekje vinden, maar dat dit goed gaat komen daar zijn wij van overtuigd.

Op onze laatste vraag wat of hij van onze vereniging vindt en of er zaken zijn die hij graag anders zou willen was het antwoord, een gezellige vereniging en gewoon zo met z’n allen doorgaan.
We waren op bezoek bij een lid die niet allen lid is om lid zijn maar ook daadwerkelijk behulpzaam wil zijn bij de organisatie.
Bedankt voor de gastvrijheid en tot ziens op dinsdag 10 april op de eerstvolgende verenigingsavond.